Płatki na wietrze





Kwiaty na poddaszu | PŁATKI NA WIETRZE | A jeśli ciernie | Kto wiatr sieje | Ogród cierni


tytuł oryginału: Petals on the Wind
seria: Rodzina Dollangangerów tom 2
wydawnictwo: Świat Książki
data wydania: 9 maja 2012
liczba stron: 446


 Płatki na wietrze to druga część serii, opowiadającej życie czwórki dzieci uwięzionych przez własną matkę i babcię na poddaszu wielkiego domu. Miały tam mieszkać początkowo tylko kilka dni, z czasem jednak zamieniły się one w kilka lat. Bez rodziny, miłości matczynej, poczucia bezpieczeństwa i bez świeżego powietrze, długi czas musiały cierpieć uwięzione w małym pokoju.  Gdy zginęło jedno z nich, podjęto decyzję. Czas uciekać. Płatki na wietrze zaczynają się, gdy trójka bezbronnych dzieci w końcu wychodzi na światło dzienne i opuszcza grube mury bogatego domu ich rodziny. Mała Carrie bardzo choruje i potrzebna jej jest natychmiastowa wizyta u lekarza. Szczęście uśmiechnęło się jednak do nich i jadąc autobusem natrafiają na miłą kobietę, która ofiaruje im swoją pomoc. Zaprowadza ich do wspaniałego doktora, Paula Sheffielda, który jednocześnie daje im dach nad głową. 

Wydawałoby się, że Chris, Cathy i Carrie od teraz będą snuć szczęśliwe życie. Są wolni, a świat stoi przed nimi otworem. Marzenia, które przez długie lata były nie do zrealizowania, teraz wydają się być na wyciągnięcie ręki. Jednak ból z przeszłości nie mija. Dzieci wciąż prześladują okropne chwile, gdy były uwięzione na poddaszu; gdy ich własna matka postawiła na pieniądze, a nie na ich szczęście i miłość. Chris to już młodzieniec, który od razu zaczął dążyć do spełnienia swoich marzeń, nie zważając na przeszłość. Cathy wydaje się być zagubiona w nowym świecie. Pragnie bliskości drugiej osoby i bardzo boi się samotności. Przez to niestety dokonuje kilku złych życiowych decyzji. Mała Carrie najbardziej odczuwa brak matki. Nie może się odnaleźć w nowym otoczeniu i czuje się bardzo samotna.Jak sobie poradzą w wielkim świecie? Czy ból z przeszłości minie, a może już na zawsze będzie ich prześladować? Czy spełnią swoje marzenia? 

„Sekret szczęścia polega na przebaczaniu i zapominaniu.”

Płatki na wietrze wypadają słabiej od Kwiatów na poddaszu, ale wciąż jest to książka warta przeczytania. Śledząc losy młodych bohaterów, widzimy jakie rany na ich sercach pozostawiły wydarzenia z przeszłości. Trudno im jest ot, tak powrócić do zwykłego życia, w którym mogliby spełniać własne marzenia. Wciąż cierpią i zastanawiają się, dlaczego to właśnie ich spotkało takie nieszczęście.

Tak jak w poprzedniej części i w tej mamy do czynienia z narratorem w postaci Cathy. Nastolatki, która najbardziej boi się utraty najbliższych jej osób i samotności. W jej młodym sercu zaczyna rodzić się nienawiść do okrutnej matki, bo nie może zrozumieć, dlaczego tak bardzo ich wszystkich skrzywdziła. Czasami Cathy mnie trochę denerwowała, co wynikało z tego, że przez właśnie ten strach przed samotnością, dokonywała wiele złych decyzji i niepotrzebnie krzywdziła niektórych ludzi. Jednak przymknęłam na to oko, myśląc o tym, co musiała wcześniej przeżyć.

Jak już wcześniej wspomniałam, Płatki na wietrze wypadają gorzej od poprzedniej części, ale byłam na to przygotowana. Już nieraz słyszałam, że seria wręcz powinna zakończyć się na Kwiatach na poddaszu, bo reszta nie dorównuje jej poziomem. Mnie się podobało i z przyjemnością przeczytam kolejne części. 



 Cleo Virginia Andrews (06 czerwca 1923 - 19 grudnia 1986 r.), znana lepiej jako VC Andrews Virginia C. Andrews. Urodziła się w Portsmouth, Virginia , a zmarła na raka piersi w wieku 63 lat. Andrews pisała powieści typu gotyckiego horroru i sagi rodzinnej, obracające się wokół rodzinnych tajemnic i zakazanej miłości. Jej najbardziej znane powieści to słynny bestseller Flowers in the Attic (1979). Jej powieści zostały przetłumaczone na francuski , włoski , niemiecki , hiszpański , holenderski , japoński , koreański , turecki , grecki , fiński , węgierski , szwedzki , portugalski i hebrajski i są porównywane do powieści Susan Hill , Gwen Hunter i Nora Roberts.


Next PostNowszy post Previous PostStarszy post Strona główna

18 komentarzy:

  1. Już nie mogę doczekać się, kiedy sięgnę po "Kwiaty na poddaszu", a później po kolejne części sagi. Dobrze, że zaopatrzyłaś się we wszystkie pięć tomów. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie czekam, aż ją przeczytasz i napiszesz recenzję. Ciekawa jestem, czy ci się spodoba :)

      Usuń
  2. Mhm kolejne pozytywne recenzje na temat tej serii coraz bardziej mnie do niej przekonują. Teraz jestem gotowa podjąć próbę i przeczytać pierwszą część.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jestem ciekawa twojej opinii na temat tej serii :)

      Usuń
  3. Nie mam jakoś ochoty na tę serię ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. No właśnie - tendencja spadkowa. Dlatego w ogóle nie planuję siegać po tę serię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety, ale i tak uważam, że pierwszą część zdecydowanie warto przeczytać :)

      Usuń
  5. Niedługo zabieram się za tę część, mam nadzieję, że się nie rozczaruję, bo pierwsza część bardzo mi się podobała.

    OdpowiedzUsuń
  6. Mam podobne wrażenia - mimo, że "Płatki..." są gorsze od poprzedniej części, to czytałam je z przyjemnością, podobnie jak i tom 3. Teraz czaję się na część 4. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trzecia część już na mnie czeka, więc nic tylko się za nią zabrać :)

      Usuń
  7. Słyszałam o tej serii, jednak jeszcze nie czytałam. Ale skoro jest gorzej... hmm muszę to przemyśleć. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jest gorzej, co nie znaczy, że źle. Warto przeczytać, chociaż tą pierwszą część :)

      Usuń
  8. Z chęcią sięgnę po tę serię. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Widziałam, ze w mjej biblotece jest ta seria, ale nietsety jakas dziewczyna wyporzyczyła pierwszą część.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. U mnie w bibliotece jest tyle rezerwacji na całą serię, że w życiu bym się nie doczekała, aż będzie moja kolej ;d

      Usuń
  10. Wciąż zastanawiam się nad tą serią...

    OdpowiedzUsuń
  11. Mojej mamy ulubiony film (pierwsza część), dobrze, że książki wznowiono, bo wiele osób dowiedziało się o tym, że jest wersja prozatorska historii :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Czytałam I część, ale do reszty wcale mnie nie ciągnie...

    OdpowiedzUsuń