W ciemność

tytuł oryginału: Outer Dark

wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
data wydania: 21 stycznia 2011
liczba stron: 270

 

“Nie trza nam współczucia w tym domu. Jest zbudowany na smutku. Smutne życie, smutni ludzie, żałość zesłana od Boga i taki straszny frasunek, że człowiek sam prosi się o śmierć.”

W ciemność to moja pierwsza książka tego autora (wiem! aż wstyd się przyznawać), ale na pewno nie ostatnia. Już jakiś czas temu zainteresowałam się jego innym dziełem - Drogą, ale jakoś dotychczas nie było dane mi się z nim zapoznać. Co więcej, zwróciłam na powiązanie tych dwóch tytułów (autor) dopiero w domu, a w samej bibliotece zaintrygował mnie opis na okładce.

W ubogiej chacie, na skraju lasu mieszka sobie pewne rodzeństwo: Rinthy i Culla Holme. Dziewiętnastolatka spodziewa się dziecka, a gdy nadchodzi dzień, w którym maleństwo przychodzi na świat, brat postanawia się go pozbyć. Culla zabiera chłopca do ciemnego i mrocznego lasu, gdzie porzuca go na pastwę losu. Swojej siostrze mówi, że dziecko zmarło, ale ją niełatwo okłamać. Kobieta wkrótce poznaje prawdę  i postanawia, w tajemnicy przed bratem, odnaleźć swojego syna. Wyrusza w daleką podróż, a w ślad za nią, kilka dni później, rozpoczyna swoją wędrówkę także sam Culla.

 I na tym opiera się cała książka - na poszukiwaniu swojego dziecka przez  matkę oraz na próbie tego zapobiegnięcia przez jej brata. Można by powiedzieć, że w takim razie ta pozycja jest niewarta uwagi, ale nic bardziej mylnego. W ciemność to pozycja niezwykle wciągająca i mroczna. Aż trudno opisać, jak ta książka potrafi pobudzić wyobraźnię, ale tajemniczy, ciemny las wzbudza dreszczyk emocji i niepokoju. Dużym plusem dzieła McCarthy'ego jest właśnie ukazanie świata w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie, jakby brał w nim udział. Zwrócić warto uwagę także na wiele postaci, które spotykają na swojej drodze Culla i Rinthy. Z zewnątrz wydają się mili i chętni do pomocy, ale pod całą tą przykrywką widać ich prawdziwą naturę - mroczną i niebezpieczną.

„Skończyły się pola uprawne i wkroczył do bezsłonecznego lasu, gdzie droga zakręcała w ciemności i chłodzie. Porastały ją gigantyczne paprocie, z drzew zwieszały się szare mchy, przypominające włosy czarownic, a wokół w tej zielonej, wilgotnej twierdzy rozbrzmiewały nawoływania ptaków, których nigdy dotąd nie słyszał.”
Cormac McCarthy to znany i ceniony autor, a ja jestem pod wielkim wrażeniem jego talentu. Świetna książka, która na długo zapada w pamięć. Barwne i budzące grozę opisy dodają charakteru, a postacie wzbudzają niepewność. W ciemności polecam wszystkim, bo naprawdę warto! Ja sama już nie mogę się doczekać, aż uda mi się sięgnąć po kolejną pozycję tego autora, więc i wy nie zwlekajcie. 

                                                                                                                             

Wybaczcie mały zastój na blogu oraz jakość tej recenzji, ale ostatnio wiele się dzieje i nie mam zbytnio czasu na czytanie i pisanie. Co nie znaczy, że Was zaniedbam, a wręcz już niedługo postaram się napisać zaległą recenzję Białej królowej :)